Kia Ora!

Wat gaat de tijd hier snel zeg!! Ik ben alweer 2 maanden hier. Nog maar 5 maanden werken en dan is het al tijd om te 3/4 weken te gaan reizen. Mijn hostouders hadden voor mij uitgerekend toen ik in Mangawhai was dat ik nog maar 18 weekenden heb, waarin ik niks doe en 4/5 weekenden waarin ik al wel wat te doen heb. Ze hebben dingen opgezocht die ik kan doen, zodat ik elk weekend wat te doen heb en ik straks niet naar huis ga met het gevoel dat ik helemaal niks gedaan heb.

Mijn werkweken zijn nu gewoon weer normaal. ’s Ochtends begin ik om 7.00. Ik moet daarvoor hebben ontbeten en aangekleed zijn, zodat ik ook om 7.00 echt kan beginnen. Ik hoef meestal Michael zijn ontbijt niet te geven, dat doet Jon voordat hij gaat werken. Maar soms hij eerder moet beginnen, of als Michael later wakker is, geef ik hem zijn ontbijt wel. En mean, wat eet hij veel; hij begint met cornflakes in melk, daarna 1 of 2 toast en als hij dan nog honger heeft yoghurt. Ik eindig ’s ochtends om 10.00, want Michael doet dan Michael zijn slaapje en ben ik vrij. Ik begin dan weer rond 14.00, als Michael wakker wordt. Soms geef ik zijn lunch, als Anna bezig is met Luke, maar normaal gesproken doet Anna dat gewoon. ’s Avonds ben ik om 17.45 vrij, als Jon thuis is. Soms moet hij langer doorwerken, ik werk meestal tot dat Jon thuis is.
Als Anna’s vriendinnen met hun kindjes langs komen, ben ik ook vrij. Ik ga vaak naar het strand als ik vrij ben, of ik spreek met andere meisjes af. Vooral Sofie zie ik veel, vaak 2 of 3 keer in de week. Bijna elk weekend doen we wel wat, meestal shoppen of bios, of gewoon chill ergens zitten. Ik ben echt blij dat ik iemand heb hier, waar ik echt goed mee kan. Ga haar ook zeker missen als ik thuis ben, aangezien zij hier tot november blijft. Maar we hebben al afgesproken om elkaar thuis weer op te zoeken. Weekje Zweden wordt dus gepland!!:)

24 Januari ben ik met Sofie naar ‘movie in the park’ geweest. Dat was net zoals in de films; een park met een heel groot scherm waar een film op wordt afgespeeld en iedereen zijn of haar eigen stoel en dekent meeneemt. Dit x was het de ‘Lion King’. En aangezien ik helemaal fan was daarvan, kende ik alle liedjes uit mn hoofd. (Ja Janne, ik heb ook nog even aan jou gedacht toen ‘can’t wait to be king’ er op kwam:))
25 Januari hebben Jon, Anna, Michael en Luke mij meegenomen naar zn aquarium waar je onder de vissen door kunt lopen. Ik was nog nooit naar zoiets geweest, dus dat was wel leuk om een keer te doen. Het was inderdaad cool om een keer te zien, maar ik hoef daar niet vaker heen;p ’s Avonds ben ik met Marielle naar de bios geweest. Waarschijnlijk gaan wij ergens in maart of april naar de filmset van de Hobbit.
Zondag 26 Januari was de kayakdag van Dream Au Pair. Met een stuk of 6 andere au pairs hebben wij ’s ochtends gekayakt. Het plan was om naar Motutapu Island te gaan, daar naar de top lopen om het mooie uitzicht te bekijken. Maar het weer was slecht en het waaide de verkeerde richting, dus dat plan ging niet door. Uiteindeijk hebben we maar een uur gekayakt. Ik zat met Sofie in 1 kayak, Soof voorin en ik achterin. Achterin moest ik ook het voetenwerk doen, dus naar links of naar rechts. Maar wij hadden het gevoel dat we echt niet vooruit kwamen, waren dus ook als laatste over hahah (iemand moet de laatste zijn;)). Daarna brachten de 2 mannen ons weer naar Auckland, waar Sofie en ik de bus terug hebben gepakt naar Constellation, even geluncht bij mac en toen snel naar huis. Thuis aangekomen was ik ook echt kapot. Had snel gedoucht en was toen in slaap gevallen op bed. Waarom word je ingodsenaam zo moe van een uur kayakken??
27 Januari was een public holiday, dus iedereen in Auckland was vrij. Sofie en ik zijn naar Auckland City geweest om daar te shoppen (natuuuurijk!). ’s Avonds gedineerd bij een italiaans restaurant aan de haven. Hoe romantisch hahah;p. Bleek dat we aan het eind 10 dollar extra moesten betalen, omdat het een nationale feestdag was en er overal festivals waren. Wtf, we waren niet eens naar die festivals geweest.. Stomme regel.
Dinsdags moest ik weer werken, maar ik was vrij van 10 tot half 5, omdat er een vriendin van Anna langs kwam. Sofie en ik hebben deze hele dag op het strand doorgebracht. Woensdag was hetzelfde verhaal, alleen zijn we naar Takapuna beach geweest. Suuuuper mooi strand daar!!
Donderdagavond ben ik met Marielle wezen uiteten voor haar verjaardag. We hebben tapas gegeten bij een mexicaan in Takapuna. Moesten eerst 40 minuten wachten voordat er een tafel vrij was, want het was hartstikke druk daar.
Vrijdagavond ben ik weer met Sofie naar de bios geweest. Eigenlijk wordt het tijd voor een maand- of jaarkaart, aangezien wij zo vaak gaan.. Zaterdag ochtend moest ik even werken, omdat Jon ging vissen met zn vader. Ik moest om 6.30 al beginnen, wat meeeega vroeg is voor mij.. S middags weer naar het strand geweest in Takapuna. Er was een soort van festival daar, dus super mooie muziek aan het strand.
Gisteren was Jon jarig. S ochtends was een beetje ongemakkelijk toen ik heb ging feliciteren. Ik deed dat in het ‘Nederlands’, met een hand en 3 kussen. Maar in het ‘Nieuw-Zeelands’ zeggen ze alleen ‘happy bday’ en geven ze een knuffel. Dus hij zat een beetje raar te kijken wat ik aan het doen was haha.. Anna lachen natuurlijk ;p

Aankomende week heb ik woensdagavond een bdayparty van een andere Nederlandse au pair. Ze geeft een feestje bij haar voor 13 of 14 andere au pairs, dus ik leer weer 8 of 9 nieuwe meisjes kennen. Waarschijnijk zijn alle andere meisjes Duits, behalve Sofie (zweeds) en meisje van wie de bday is en ik. Daarna slaap ik bij Sofie. Donderdags ben ik vrij omdat het Waitangi Day is, een speciale dag die in heel Nieuw-Zeeland wordt gevierd. Mensen krijgen de kans om Maori cultuur te beleven, dus waarschijnlijk gaan Sofie en ik naar Auckland City, want daar is vanalles te doen.

Voor de rest ga ik over 3 weken al naar Lisanne in Wellington, is de 28e Michaels bday en gaat Jon een week weg voor werk, dus moet ik 75 uur in de week werken!! Hallelujah, kijk er nu al naar uit :(.

Eigenlijk gaat het nu allemaal zoals het hoort. Ik voel me helemaal thuis hier. Heb zelfs al in de gaten dat ik in het nieuw-zeelands begin te praten; ze zeggen namelijk achter elke zin ‘eejj’. Ook de ‘no worries mate’ mentaliteit zat er op het begin al meteen in. Ze doen hier nergens moeilijk over, als ze zeggen dat ze om 2uur komen, kan je er vanuit gaan dat ze er om 3uur zijn. Soms is dat heel irritant, maar meestal komt het wel goed uit haha;p

xoxo Rosan