Helleuuuu,

Zondag 13 april vlogen mam en ik om 9.10 naar Queenstown. Toen we uit het vliegtuig stapten, voelden we al meteen dat stukken kouder was daar! Koffers en auto opgehaald en toen zijn we naar het i-centre gereden om een hostel te boeken. We hadden een kamer waar je met 6 personen kunt slapen, maar toen we onze koffers dropten hadden we de kamer helemaal voor ons alleen. Alleen waren er allemaal jongeren hier, die eigenlijk al wel een groepje waren gevormd, en dan kom ik der aan met mn moeder hahaha.. Wij lachen natuurlijk. We hebben bij de office gevraagd wat er allemaal te doen en te zien was hier (natuurlijk heel veel) en hadden uiteindelijk de keuze gemaakt om met de gondel naar topje van de berg te gaan. Daar hadden we een geweldig uitzicht over Queenstown, het 77km grote meer en de bergen waar Queenstown tussen ligt. Daarna dachten mam en ik dat het leuk was om omlaag te lopen. Maar god, wat was dat steil!! We hadden geen normaal pad, dus moesten over alle stenen enz heen klimmen. Beneden aangekomen zijn we even de stad in geweest en hebben we er uur over gedaan om een supermarkt te vinden. S’ avonds hadden we Milford Sound Tour geboekt voor woensdag. We hebben die dag veel gelachen!!
Maandags hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan. We zijn naar een klein stadje dichtbij Queenstown (Arrowtown) geweest en zijn voor de rest gewoon de stad in gegaan.
Dinsdag 15 april moesten we om 6u uit bed, omdat we om half 7 op werden gehaald door de bus. We gingen naar Milford Sound en moesten ongeveer 5 uur in de bus zitten. Onderweg zie je heel duidelijk de overgang van de heuvels naar de bergen. Na die 5 uur gingen we 2 uur met de boot langs de Milford Sound. Milford Sound is een gedeelte die deel uit maakt van de fjorden hier. Heel erg mooi, maar we hadden echt shit weer, dus dat maakt alles alweer lelijker. Vanaf de bergen waren allemaal watervallen. De boot ging onder een waterval, maar helaas hadden mam en ik geen regenjas mee en konden we dus niet voor op de boot staan. We kwamen ook heel veel zeeleeuwen tegen, en omdat de boot zo dichtbij ging, konden we ze bijna aanraken. Na 2uur op de boot, moesten we weer 5u in de bus terug..
De volgende dag zijn we door gereden naar Wanaka. Daar hebben we een wandeling gemaakt tot boven op een berg om daar een heel mooi uitzicht te hebben over Wanaka. Omdat het de hele dag regende, konden we weinig buiten doen, dus daarom zijn we naar een puzzelhuis geweest. Heel grappig, allemaal optische illusies. Ik stond in een kamer, waar ik aan de rechterkant heeeel erg klein was en aan de linkerkant heel groot haha. Na de tijd wouden we doorrijden naar Christchurch, maar dat was 5 uur rijden, dus daar hadden we geen tijd meer voor. We zijn onderweg gestopt bij Lake Tekapo en hadden daar snel een accommodatie geregeld. Toen we bij boodschappen hadden gehaald en wouden gaan koken in de gezamenlijke keuken, leek het net een aziatische keuken! ALLEEN maar chinezen, koreanen en japanners.. Mam en ik keken elkaar aan en dachten precies hetzelfde; dit doen we nooit weer!! Dus snel naar onze kamertje en daar gezellig filmpje gekeken op mn macbook.
Donderdag volgden we onze weg naar Christchurch. Ook toen we daar waren, hadden we alleeeen maar regen. We zijn naar het museum geweest en daarna naar ons huisje (ja we hadden dus een eigen keuken en eigen badkamer). Eigenlijk hebben we niet veel gedaan die dag, omdat het z’n ontzettend schijtweer was.
De dag erna wouden we naar het oude gedeelte van Christchurch, omdat hier 3 jaar geleden een erge aardbeving is geweest. Maar ze zijn nu nog bezig met alles opnieuw bouwen, renoveren of nog aan het slopen. Overal waren dan ook omleidingen, dus rijden was heel moeilijk. We konden ook niet overal komen, want veel was eenrichtingsverkeer of stonden er hekken voor of omheen. We hadden dus geen oude gebouwen gezien, de meeste zijn trouwens ook gesloopt. Paar fotootjes gemaakt van een gezellig straatje en toen door gereden naar Hanmer Springs. Dat is een plaatsje wat bekend staat om haar Spa. Mam en ik hadden hier dus de hele dag door gebracht. De meeste baden waren tussen de 35 en 40 graden, hadden sproeiers of waren van die baden met speciaal water, dat heel goed is voor je huid. We sliepen deze avond trouwens in een Bed & Breakfast, bij Nederlandse mensen. Zij komen oorspronkelijk uit Enschede en zijn naar Nieuw-Zeeland gegaan toen ze 18 waren. Wonen hier nu al bijna 42 jaar, maar konden nog prima Nederlands!!
Zaterdagochtend hebben we samen met die mensen ontbeten en zijn we daarna door gereden naar Kaikoura. Dat plaatsje staat bekend om de wilde zeeleeuwen en walvissen. We hebben snel een accommodatie gezocht, snel onze korte broek aangetrokken, want ja we hebben eindelijk weer zon gehad. De laatste 5 dagen had het alleen maar geregend. We zijn het stadje in geweest en zijn daarna naar de zeeleeuwen gegaan. Zij liggen gewoon aan de kust, dus je kon ze gewoon aanraken. Maar dat mocht niet, en kon trouwens ook niet, want dan begonnen ze te schreeuwen en te doen. Toen weer naar het huisje gegaan, want we kwamen best laat aan.
’S ochtends lekker in het zonnetje ontbeten, want ook deze dag was het lekker weer. Na het ontbijt zijn we weer naar de zeeleeuwen geweest, om daar een wandeling te maken. We zouden rondom het ‘eiland’ lopen, maar op een gegeven moment waren we een beetje de weg kwijt. Hebben in totaal denk ik 2,5u gelopen. Daarna moesten we 3 uur rijden naar Nelson. Maar je had 3 verschillende wegen om er heen te gaan, en 3x raden, onze gps stuurde ons naar de langste weg. In plaats van 3 uur, hebben wij er 4,5 uur over gedaan haha.
Na de nacht in Nelson hebben doorgebracht, moesten we nog een uurtje rijden naar Motueka. Het nederlandse stel van Hanmer Springs had een kennis wonen in Motueka, die een studio verhuren. Zij hadden nog een plekje vrij voor ons, dus dit was ons huisje voor de aankomende 2 nachten. We zijn daarna naar het I-centre gereden en hadden daar een kayaktour geregeld voor dinsdag. Daarna zijn we naar Kaiteriteri beach geweest en naar het ‘bekende’ split in the apple. Dat was een grote steen die op een op een appel lijkt en die dwars door midden is. We vonden het zelf niet zo heel bijzonder, maar er gaan tientallen boottrips naar toe..
Dinsdag 22 April hadden we een kayaktour door Abel Tasman National Park geboekt. We werden ’s ochtends kwart voor 8 opgehaald. Het plan was om eerst 2/3 uur kayakken en dan 3 uur terug lopen. Maar toen we bij de organisatie aankwamen, vroegen ze aan ons of we eerst wouden lopen en dan terug kayakken. We vonden dat niet zo heel erg, maar we hadden niet aan de weersvoorspelling gedacht. Die zei namelijk dat het ’s ochtends goed weer zou worden, en rond de middag zou regenen. Maargoed, we hebben dus eerst 12 kilometer gelopen. De borden zeiden dat je daar 3 uur en 45 minuten over zou doen. Nou, zo snel als wij waren, hebben wij er volgens mij nog geen 2,5 uur over gedaan.. Toen we aankwamen bij de plek waar we zouden wisselen (mensen die aan t lopen waren, in de kayaks en die in de kayaks zaten, lopen), was er nog niemand. We hebben dus lekker even aan het strand gelegen, met nog heel mooi weer. Rond 1 uur was het dan tijd om in de kayaks te gaan. Mam voor in en ik achterin bij de voetpendalen om te sturen. En ja hoor, na nog geen 10 seconden in het water, begon het al te regenen. We hebben om een eiland heen gepeddeld, waar allemaal kleine baby zeehonden waren. Deze gingen spelen rondom onze kayaks, super schattig om te zien!! Mam en ik vonden het zelf heel goed gaan, maar we kwamen wel steeds als laatste aan, dus iedereen moest wachten op ons. Daarom besloot onze captain maar even dat we aan het touw moesten, zodat wij ook mee konden komen;p Aan het einde, moesten we een klein riviertje in, want daar zouden ze ons ophalen. Volgens mij deden wij over die 100 meter wel 15 minuten.. Tegen de stroming in, met aan de ene kant boushboush en aan de andere kant zand, omdat het water uit de rivier stroomde. We kwamen dus of niet vooruit, of we zaten in de bosjes, of we zaten vast in het zand!! We hadden trouwens zn speciaal ding aan, die je over je kayak moest doen, zodat er geen water na binnen liep. De hele weg zei mam; mijn broek is wel zo nat, het water gaat gewoon door dit ding heen. Dus aan het einde, toen we eruit moesten stappen, was mama’s broek inderdaad helemaal nat. Maar niet door dat ding, nee, madam valt gewoon in het water toen ze uit de kayak wou stappen. Ik zei nog tegen haar; ga eerst op de kayak zitten, en dan der pas uit. Dat deed ze ook heel netjes, maar ze kan nooit op van die kleine steentjes staan met blote voeten. Dus ja hoor, mevrouw valt steil achterover, tegen een andere kayak aan en zo met haar kont in het water. Hele broek nat! En ik maar lachen.. Ik wou haar wel helpen, maar tegen die tijd dat ik uitgelachen was, stond ze alweer.
Woensdag reden we door naar Picton, omdat we daar donderdags met de interislander naar Wellington gingen. Die boottrip duurde 3 uur, en werd bij ‘3 op reis’ de mooiste boottrip van de wereld genoemd. Mam en ik vonden m zelf niet zo heel bijzonder, de Milford Sound vonden wij 10x zo mooi. Toen we in Wellington aankwamen, hebben we voor de eerste keer een hotel geregeld. We wouden s avonds uiteten, dus een keukentje hadden we niet meer nodig. Maar ons hotel zat net buiten de stad, dus toen wij de winkelstraat inliepen, was er geen restaurant te vinden.. Gelukkig konden we nog wel eten in het hotel zelf.
Vrijdag hebben we gezellig geluncht met Lisanne, die ons kwam ‘opzoeken’ in Wellington. Heel erg leuk om haar weer te zien. Kan niet wachten tot ze het weekend bij mij komt in Juni. Half 4 vlogen mam en ik naar Auckland en waren rond half 7 thuis.
Zaterdag moest ik dan alweer afscheid nemen van mam. Dat was best moeilijk. Ik had mezelf voorgenomen om niet te huilen, maar als je toch eenmaal een knuffel geeft en gedag zegt, komen de tranen vanzelf. Stom eigenlijk.. Ik bedoel, ik ben over 3 maanden alweer thuis. Maar toch ook wel weer begrijpelijk. 4 weken reizen met mam (en pap), ik denk dat dat de mooiste tijd is, van al mijn tijd hier.

Vandaag had ik afgesproken met Sofie, want die had ik dus 4 weken niet meer gezien. Haar ouders en zus waren hier ook afgelopen maand, dus zij had het zelf ook erg druk. Voelde me vandaag heel lonely, omdat dit de eerste dag was zonder pap of mam. Maar waarschijnlijk komt het allemaal vanzelf wel weer als ik eenmaal aan het werk ben.

Lisanne en ik hebben besloten om samen ons avontuur af te sluiten en dus samen terug te vliegen. We zijn aan het regelen dat we een stop maken in Singapore maken voor 3/4 dagen op onze terugreis, die overigens al over 12 weken is!!!

xoxo Rosan